Ik wil zo graag naar huis…

Naar huis gaan…, zo’n diep verlangen, een verlangen wat niet in woorden te omschrijven is. Dat verlangen heb ik al zo lang, voelt vaak ook als een diepe pijn. Want ik wil zo graag naar huis, zo graag en tegelijkertijd besef ik nog niet wat het inhoudt, wat het betekent.

hand prikkeldraad

 

Een lange zoektocht, maar waar ben ik eigenlijk naar op zoek? Soms gaat er even een lichtje branden, die later ook weer uitdooft. Ik kan het niet vinden. Ik kan er geen vinger op leggen.
Het is zo’n diep, bijna onaantastbaar, niet aards verlangen, dat ik wel eens heb gedacht: dat vind ik alleen maar als ik dood ga….

Lang heb ik erover gedaan om nou echt te begrijpen wat dat nou is om zo graag naar huis te willen. Het was voor mij zo ver weg, zo niet aards….

Eerst dacht ik dat ik weg moest uit een bepaalde situatie, weg van een bepaalde plaats, weg van sommige mensen. Maar elke keer als ik dan de situatie had veranderd, of letterlijk thuis was in mijn huis, of bepaalde relaties had verbroken, bleef toch dat verlangen knagen…ik wil zo graag naar huis.

Het heeft mij jaren gekost om te ontdekken wat dat verlangen nou echt in hield.

Tot het moment aanbrak dat ik voor me zelf echt kon erkennen dat dat verlangen er was, en in een veilige omgeving kon vertellen aan anderen wat ik voelde. Ik werd begrepen, het was goed.
En toch…? Ik begreep het zelf nog niet helemaal, terwijl het verlangen nog steeds diep binnen mij voelbaar was.

Pas later, tijdens een theoriemoment in mijn opleiding kom ik met een schok tot het besef dat mijn verlangen naar huis te willen, te maken heeft met het thuis van het natuurlijke kind, het oorspronkelijke zelf, de vrijheid, de speelsheid, het extatische…thuis in jezelf.
Ik zag het letterlijk op papier staan, het drong toen pas echt tot me door: dat is het thuis, dat is mijn verlangen, mijn diepste verlangen…dat is mijn weg naar huis! Zo dichtbij!

En mijn zoektocht ging verder, op verschillende manieren, inzicht in processen vanaf mijn geboorte, doorbreken van patronen, meditatie…

Een ware ontdekking dat door alleen stil te zijn, naar binnen te gaan, de manier is…..om thuis te kunnen komen.

 

Everything is beautiful if inside your heart there is awareness.
Osho.

Verschillende werkvormen hebben mij geholpen in deze zoektocht, een zoektocht naar wie en wat ik werkelijk ben. En die zoektocht gaat nog steeds door.
Dankbaar dat ik mijn eigen wijze weg heb mogen bewandelen, en elke dag nog steeds dankbaar dat ik het innerlijk kindwerk, het lichaamsgerichte werk ook mag doorgeven…want ik gun het iedereen: thuiskomen. Omdat het zo fijn is, thuis te mogen komen, thuis bij jezelf. Iedere keer weer.

 

Een zoektocht naar wie en wat je werkelijk bent. 

Meegezogen in de draaikolk van trauma.

Meegezogen in de draaikolk van trauma

Onze hond is ziek geworden tijdens de laatste hittegolf. Ik dacht eerst aan oververhitting. Al gauw bleek dat er meer aan de hand was.

Op den duur is ze opgenomen, aan het infuus gelegd etc., achteraf blijkt dus dat ze het aan haar hart heeft. Al 12 jaar is ze in ons gezin, en nu leek het erop dat ze deze aarde zou verlaten. Al met al een hele impact op ons allen. Maar wat gebeurde er nog meer? Natuurlijk was ik gespannen, de zorg voor onze hond, onzekerheid, de ritjes naar de dierenarts….maar ik kwam ergens in terecht wat veel groter voelde.

hartkloppingen, hyperalert, schrikreacties, emotioneel, sombere stemming

Ik had constant hartkloppingen, mijn lichaam was hyperalert met schrikreacties, emotioneel, daarnaast kwam ik in een zeer sombere stemming terecht. Totdat ik op den duur beelden zag van familieleden die dezelfde verschijnselen hadden gehad (de werking van het hart van een dier en een mens met de daarbij behorende symptomen, lijken welk heel erg op elkaar) begreep ik ineens wat er aan de hand was. Mijn gedrag van nu, de hartkloppingen, de hyperalerte toestand van mijn lichaam, had ook te maken met traumatisch ervaringen van het overlijden van dierbaren waarbij ik het ziekteproces van dichtbij had meegemaakt. Ik werd dus door deze trigger, de ziekte van mijn hond, meegezogen in een draaikolk. Meegezogen naar gebeurtenissen uit het verleden, zonder dat ik dat eerst in de gaten had. Met onze hond gaat het gelukkig weer beter, en ik ben weer meer ontspannen :-).

instinctief reageren zoals toen

In mijn praktijk heb ik mijn werkmethoden uitgebreid met traumatherapie. Veel van ons gedrag heeft te maken met traumatische ervaringen, vaak uit de kinderjaren. Ervaringen die zo overheersend waren dat we als volwassene in gelijksoortige situaties nog steeds instinctief reageren zoals toen. De herinnering aan traumatische ervaringen worden nml. opgeslagen in de hersenen, en de energie ervan wordt vastgezet in het zenuwstelsel. Daardoor reageren we op de “oude” manier, op het moment dat we getriggerd worden door iets wat lijkt op het oorspronkelijke trauma.

Wat houdt traumatherapie in?

Als we de invloed van traumatische herinneringen willen verminderen, moeten we niet steeds op ze terugkomen door over ze te praten of ze te herbeleven in therapie. We kunnen leren meer stil te staan bij positieve herinneringen en de uitwerking die die op ons lichaam hebben. Om trauma te verwerken is er voldoende tijd, rust en ruimte nodig in een veilige en accepterende omgeving zodat het mogelijk is om geheel aanwezig te kunnen blijven tijdens het proces. De symptomen van trauma kunnen we vertalen naar gebundelde energie die gevangen zit in het zenuwstelsel. Deze gebundelde energie kunnen we bevrijden, ontladen, waarna we de hersenen kunnen leren langs nieuwe wegen te functioneren. Traumasymptomen worden niet veroorzaakt door een gebeurtenis zelf, maar door energie die zich niet heeft kunnen ontladen, en die in bevroren toestand in ons zenuwstelsel vastzit. Het lichaam is daarom de ingang om de verstoring die daardoor is ontstaan, op te heffen met behulp van bronnen, aandacht, bepaalde oefeningen en meditatie.

Interesse in deze werkvorm? Neem vrijblijvend contact met me op.

Het moet helemaal anders!

Het moet helemaal anders

Het moet helemaal anders, ik wil het nu klaar hebben, ja, en dan natuurlijk zo snel mogelijk…..
Zo ging het met mijn nieuwe website en logo.
In een kindstuk zat ik dus: “geen tijd ervoor nemen, het moet snel gebeuren en natuurlijk alles helemaal nieuw!”
Feitelijke omstandigheden maakten dat het niet een geheel nieuw logo kon worden….en achteraf gezien klopt dat nu helemaal.

Meer zichtbaar.

Na het afronden van de traumaopleiding wilde ik met mijn bedrijf meer zichtbaar worden en dacht ik dat het dan allemaal opnieuw en anders moest. Maar de kern van mijn logo vond ik nog steeds mooi. Met behulp van een professional een beetje bijgeschaafd: wat weggelaten, kleur toegevoegd, een andere uitstraling door een ander lettertype.
En dat loopt nu parallel in het proces wat ik zelf doormaak in mijn persoonlijke omstandigheden en in de groei van mijn praktijk: de basis is er al, steeds meer oude overtuigingen loslaten, het een en ander verfijnen, meer leven vanuit mijn passie, mijn hart volgen. En wat meer kleur in mijn leven.

Ooit in mijn praktijk gestart met werkmethoden voor het inzetten van ontspanning, naast het loslaten van b.v. voetreflexologie weer uitgebreid met klankwerk, innerlijk kindwerk en traumawerk. En deze werkmethoden niet alleen ten behoeve van mijn praktijk, maar vooral ook voor mijn eigen ontwikkeling.

Je hoeft niets te veranderen, je hebt nu een keuze…

Je hoeft niet helemaal te veranderen. Als kind moest je dat al zo vaak, veranderen, aanpassen. Het gaat eigenlijk om het terugvinden van jezelf, je weet dat er meer mogelijk is, steeds meer verbinding maken met je essentie….er ontstaat steeds meer een zuivere volwassene!

Je hebt je lichaam nodig om meer de zuivere volwassene te zijn, dan krijg je het stuur weer in handen. Bewustzijn is dus daarover heel belangrijk, dan kun je keuzes maken. Je hoeft niets te veranderen, je hebt nu een keuze…